بافت سنگ های آهکی

بافت سنگ های آهکی : بافت سنگ های آهکی متنوع می باشند.

بافتی مانند بافت سنگ های آواری که در آن ها ذرات گردشدگی و جورشدگی دارند و یا بافتی که شبیه به رسوبات شیمیایی هستند.

بافت آواری : ذرات در ابعاد مختلف ریز و درشت را شامل می شوند.

بافت شیمیایی :  ذرات به صورت محلول در آب جا به جا می شوند و در نهایت باعث سیمان شدگی رسوبات آواری نهشته شده در بستر دریا می شوند.

منشاء سنگ های آهکی : منشاء سنگ های آهکی  معمولا از اجساد به جا مانده             مرجان ها ، جلبک ها و رسوبات کربنات کلسیم می باشد. همیشه بافت سنگ ها با منشاء آن ها همخوانی دارد.

سه فاکتور زیر برای تشخیص بافت سنگ های آهکی استفاده می شوند :

• دانه های کربنات در اندازه ماسه که هم اندازه دانه های آواری می باشد و به آن ها آلوکم گفته می شود.
• دانه های کربنات در اندازه ذرات رس در سنگ های آواری که به آن ها میکرایت می گویند.
• کریستال هایی که توسط رسوبگذاری شیمیایی ، سیمان بین ذرات را به وجود می آورند و به آن ها اسپار گفته می شود.